Jakże niesamowicie głęboka prawda kryje się w słowach jednego z moich ulubionych pisarzy - Phila Bosmansa. Mają one wymiar ponadczasowy i myślę, że zazwyczaj ludzie, którzy mają "coś" pięknego do zaoferowania światu, odczuwają ją dosyć mocno na własnej skórze. Pytanie tylko: czy to dobrze? Czy tak powinno być? Czy każdy dobry człowiek, musi zostać przez innych ukrzyżowany? A jeżeli musi - to - dlaczego???
Pytania na jakiś czas muszą zostać bez odpowiedzi, jednak mam nadzieję, że osoby z naszego otoczenia (mojego i waszego), którym tak łatwo przychodzi owe "krzyżowanie" zastanowią się dokąd takim postępowaniem zmierzają i czy to im się tak naprawdę opłaca...
Co do pięknego, słonecznego dnia :) był wyśmienity... Odpoczywałam w domku - ugotowałam pyszną (mam nadzieję) zupkę pomidorową, zrobiłam pranie i wykonałam po raz pierwszy skrzyneczkę z użyciem preparatu dwuskładnikowego. Co prawda, jeszcze jej nie skończyłam, bo dopiero odstawiłam ją na noc do wyschnięcia... Jutro postaram się umieścić jakąś foteczkę tego "wielkiego" dzieła :)
Za mną także pierwszy dzień nagrań wokalu do płytki. Było... cudownie, chociaż baaaaardzo ciężko. Posłuchałam wielu komplementów, ale także słów krytyki i wskazówek do dalszej pracy nad głosem - "dalszej pracy" - ową dalszą pracę zakłada mój specjalista od nagrań - co oczywiście uznaję jako ogromny komplement :) Nagraliśmy sześć piosenek - liczbowo to chyba także sukces, bowiem szło nam naprawdę całkiem nieźle. Zdaję sobie sprawę, że nie mam warsztatu, że jestem totalną amatorką, ale cieszę się obecnym czasem, tą wspaniałą przygodą z muzyką... Nawet o tym nie śniłam - spełnia się moje marzenie i to jest najważniejsze.
Życząc Wam pięknej i spokojnej nocy tym optymistycznym akcentem kończę na dziś! :)
Anitko uwielbiam Twoj blog,zaraza pozytywna energia i entuzjazmem !!!
OdpowiedzUsuńPodziwiam Cie za to co robisz i za to dażenie do marzen!! Viola