"Pozostań dzieckiem, aby cię zawsze mogły kochać twoje dzieci"

Moi drodzy... Z okazji Dnia Dziecka życzę Wam i sobie :) samych słonecznych dni i tego, żebyśmy na zawsze potrafili pozostać dziećmi. 

Czasami wydaje mi się, że tak we mnie mało tego dziecka, że zapomniałam, jak to było nim być. A w powyższym cytacie kryje się przepiękna prawda, której głębia często pozostaje zakryta. My, jako dorośli czasami jesteśmy tacy okrutni... Mam tu na myśli zabieganie, brak czasu, zrozumienia. Dobrze, że przychodzą chwile, kiedy potrafimy się nad tym wszystkim zastanowić.

Dzisiejszy dzień skłania mnie do wielu refleksji. 

Wczesnym (jak na sobotę) rankiem spotkałam się już po raz drugi z moimi wolontariuszami. Spotkanie było bardzo owocne, pełne inspiracji i pomysłów. Bardzo się cieszę z tego, że w kolejnej rzeczy mogę się odnajdywać i realizować. 

Z drugiej strony każde dodatkowe zajęcie trochę mnie przytłacza i zastanawia, czy oby nie za dużo na siebie biorę, czy wszystkiemu jestem w stanie podołać, nie zaniedbując tego, co ważne... I nigdy nie potrafię znaleźć dobrej odpowiedzi, bo z jednej strony czuję nieustanną energię do dawania siebie innym, dzielenia się ty, czym zostałam obdarowana a z drugiej strony myślę o tym, że moim pierwszym i podstawowym powołaniem jest bycie żoną i matką. I tak to wygląda...

No cóż... Może to kolejna "trudna" do pogodzenia rzecz w moim życiu. 

Poza tym to gotuję właśnie zupę pomidorową, więc jeżeli ktoś miałby ochotę, to jak zwykle nasz dom stoi otworem dla przybyszów :)

Oczywiście jeszcze zapewne postaram się dzisiaj odezwać :) Gorąco Was pozdrawiam i do "potem".